تبادل
لینک هوشمند
|
|
پس از افرینش ادم خدا گفت به او : نازنینم ادم ....
با تو رازی دارم
اندکی پیش ترای
ادم ارامو نجیب امد پیش
زیر چشمی به خدا می نگریست
محو لبخند غم الود خدا...... دلش انگار گریست....!
قطره ای اشک ز چشمان خداوند چکید وچنین گفت خدا
:(یاد من باش....)
بغض ادم ترکید
گونه هایش لرزید
به خدا گفت :
من به اندازه ی گل های بهشت.....نه...
به اندازه ی عرش ....نه...نه
من به اندازه ی تنهاییت ای هستی من........دوستت دارم
ادم کوله اش را برداشت
خسته وسخت قدم بر می داشت
راهی ظلمت پر شور زمین
زیر لب های خدا باز شنید:
نازنینم ادم: نه به اندازه ی تنهایی من...
نه به اندازه عرش..... نه به اندازه ی گل های بهشت
که به اندازه ی یک دانه ی گندم......تو فقط یادم باش
نازنینم ادم: نبری از یادم...............
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
